Het gebeurt niet elke dag dat letterkundige neerlandici een NWO-project toegekend krijgen. Eerder dit jaar voltrok dit halve mirakel zich, voor een project van Leidse en Amsterdamse collega’s dat zich afspeelt op het breukvlak van de literatuurwetenschap, politieke filosofie en mediastudies.

Playing Politics: Media Platforms, Making Worlds  is een ambitieus en maatschappelijk uiterst relevant project over politiek & spel – over memes, de tweets van de vorige Amerikaanse president, uitspraken in interviews en toespraken die vooral bedoeld zijn om viraal te gaan en misschien ook wel over de retorische erfenis van Gerard Reve.

In deze podcast-aflevering gaat Geert Buelens in gesprek met twee van de aanvragers van het project: Bram Ieven en Sara Polak.



Bram Ieven studeerde filosofie en vergelijkende literatuurwetenschappen in Leuven, promoveerde als literatuurwetenschapper in Leiden waar hij nu universitair docent is bij Moderne Nederlandse letterkunde en zich onder meer bezighoudt met De Stijl en radicale dichters als Herman Gorter en Henriëtte Roland-Holst. In het project kijkt hij vooral naar de Nederlandse politiek.

Sara Polak studeerde Engelse literatuur in Cambridge, Psychologie aan de UvA waar ze ook een onderzoeksmaster Literary Studies afrondde. Ze promoveerde in Leiden waar ze nu als amerikanist werkt en vooral onderzoek doet naar de beeldvorming rond Amerikaanse presidenten. Binnen het project richt ze zich vooral op hoe Donald Trump sociale media inzette en de zogenaamde cartoon logica die hij daarbij toepaste.

 


Links
  • Over Trump, ebola en zombiecultuur: Embodying Contagion (University of Wales Press, 2021)
  • Reportage over en analyse van Schild & Vrienden
  • Het artikel van Frans-Willem Korsten over de Nederlandse zeventiende-eeuwse pamfletcultuur staat in Violence & Trolling on Social Media; daarin ook deze definitie van ‘trolling’: ‘sowing discord on the internet by starting quarrels or upsetting people, by posting inflammatory, extraneous, or off-topic messages in an online community with the intent of provoking readers into an emotional response or of otherwise disrupting normal, on-topic discussion’
  • De gedachte dat spelen ook altijd om ambiguïteit draait is uitgewerkt in Brian Sutton Smith, The Ambiguity of Play (Harvard University Press, 1997)
  • Over het verongelijkte deel van Trumps electoraat: Arlie Hochschild, Strangers in Their Own Land (New Press, 2016)
  • BILWET (Stichting ter Bevordering van Illegale Wetenschap), Bewegingsleer: Kraken aan gene zijde van de media (Uitgeverij Ravijn, 1990)
  • Frantz Fanon, Les Damnés de la terre (Éditions Maspero, 1961). Een Engelse vertaling (door Constance Farrington) van het besproken eerste hoofdstuk over geweld.
  • Het idee dat de algoritme van de huidige sociale media erop gericht zijn om controverse en onenigheid te veroorzaken is uitgewerkt in Geert Lovink, Sad by Design. On Platform Nihilism (Pluto Press, 2019)
  • De samenzweringstheorie die bekend staat onder de naam white genocide is onder meer gebaseerd op de omvolkingstheorie van de extreemrechtse auteur Renaud Camus (Le Grand Remplacement, 2010) maar heeft ook een bredere reikwijdte en is onderdeel van wat als witte superioriteit te boek staat – zie het lemma white supremacy in de Encyclopeadia Britannica.
  • Huub Wijfjes, De radio. Een cultuurgeschiedenis (Boom, 2019)
  • Huub Wijfjes & Frank Harbers, De krant. Een cultuurgeschiedenis (Boom, 2019)
  • Huub Wijfjes, De televisie. Een cultuurgeschiedenis (Boom, 2021)
  • Reportage van Zembla over rechtsextremisme in chatgroepen
  • Artikel op Diggit Magazine over BreadTube

 


Afbeelding
Coco Zinva via Pixabay